Walvis safari

Onderweg naar de Lofoten heb ik, bij mijn overnachting, eens goed gekeken wat er zoal te doen is en wat ik wil gaan doen. Eén van de zaken die op mijn lijstje staat is een walvis safari. Heb daar vooraf al wat van gezien en dacht dit op de Lofoten te kunnen doen… maar… zoals met meer activiteiten, is het zomer seizoen voorbij, maar het winter seizoen nog niet begonnen. Dus is veel niet meer te doen, of heel beperkt. Maar een walvis safari, is op de Lofoten niet meer te doen. En wat blijkt, zelfs in de zomer gaat er wel een boot vanaf de Lofoten, maar die vertrekt dan richting Andenes. Alleen dat ligt zo’n 200 kilometer ten noorden van de Lofoten, daar waar ik de veerboot naar toe had willen nemen!

Dus, een tussenstop in Andenes! Heb online gekeken en er blijkt één bedrijf te zijn die bijna door iedereen word aangeschreven. Ook in mijn toeristenboekje. Daar aangekomen gevraagd naar de afvaarten en blijkt één van de gidsen een Nederlander te zijn die in Noorwegen woont. Dat praat makkelijk! De boot vertrekt de volgende dag om 14.00 uur of de dag erna om 11.00 uur. Dan is het voor mij een makkelijke keuze, uitslapen en om 14.00 uur de boot nemen!

De eerste walvis een dag voor vertrek al gespot!

Je moet er een anderhalf uur voor vertrek zijn. Je krijgt dan namelijk nog een rondleiding door het “museum”. Heel groot en veel is het niet, maar ze leggen wel heel mooi en duidelijk het een en ander uit over de verschillende dieren c.q. walvissen die je onderweg tegen kunt komen en hoe zij te werk gaan.

Daarbij heb je de keuze tussen een Noorse gids en een Engelse gids. En de Engelse tour werd door de Nederlander verzorgd, die vroeg aan de groep, wie komt er niet uit Duitsland, IK was de enige! Dus vroeg een onbeleefde Duitser of het dan niet in het Duits kon. Maar gelukkig was de tour in het Engels en niet in het Duits.

Eenmaal op zee nog even met de gids gepraat. Hoe hij hier zo beland is en wat hij in de winter doet. Blijkt dat die Noren aardig goed verdienen. Hij doet het hele seizoen dit werkt, het museum en daarna de tocht op zee en in de winter gaat hij op reis Europa in tot z’n portemonnee leeg is en dan begint het nieuwe seizoen weer.  Verder nog het een en ander met hem besproken wat ik jullie verder bespaar, maar het was gezellig en leuk om zo’n één tegen te komen.

Onderweg hebben we, op afstand, diverse pot walvissen gezien, en drie van dichtbij! Heel mooi om die grote dieren zo te zien. De boot heeft een sonar aan boord waarmee ze luisteren of en waar er walvissen aan het jagen zijn. Daar proberen ze dan heen te varen in de hoop dicht bij te zijn als ze boven komen. Als ze naar boven zwemmen, gebruiken ze blijkbaar geen sonar meer dus weet de kapitein niet precies waar ze boven komen. Blijft een gok en een beetje geluk. Maar dat hadden we!

Verder waren we met een hele relaxte club op pad. Iedereen was relaxt, had geduld en omdat het niet stervensdruk was, vanwege het tijdstip in het jaar, was er meer dan plek zat op de boot voor iedereen om allemaal aan de zijkant van de boot te staan en goed uitzicht te hebben. En er is er maar één zeeziek geworden. Vond de gids ook wel zo fijn. Anders was het voor hem ook een iets minder mooi tochtje zei hij.

Heb een paar hele mooie foto’s kunnen maken van de staart van de walvis en heb een hele mooie middag gehad. Mooi weer, relaxt en walvissen gespot!