En terwijl ik dit schrijf is week 4 zelfs al aangebroken. Loop een beetje achter met het schrijven van m’n blog. Maar heb van tijd geen echt besef meer. Kijk naar de datum om te kijken hoeveel dagen ik al vakantie heb, en de dag van de week heb ik vaak geen flauw benul. Relaxt!
Moet dan ook even kijken in de telefoon wat ik de afgelopen week heb uitgespookt. Heb ook een paar dagen helemaal niks uitgespookt dan een paar films of series kijken en een beetje aan lopen lanterfanten.
Maar deze week heb ik een paar blog berichten geschreven over de vorige week en ben ik rustig aan richting het zuiden gaan rijden. Wil graag nog het Noorderlicht zien, waarbij de kans boven de poolcirkel het grootst is. Dus nog even in het noorden van Noorwegen blijven hangen. En ben weer op zoek gegaan naar mooie plekjes om te overnachten.
En, zoals is te zien geweest op instragram, loopt dat niet altijd gesmeerd! Dacht een mooi plekje gezien te hebben in de app. Mooi een stuk van de doorgaande weg af, midden in de natuur. Dat bleek wel zo te zijn, maar het regende ook en blijkbaar had het ook al even geregend in deze omgeving. De weg begon mooi, er stonden ook een paar huisjes aan waarbij er ook een auto voor de deur stond.
Maar, een paar honderd meter verderop veranderde het pad toch een beetje, denk niet dat verderop aan de weg ook mensen woonde, want ik kwam op een stukje af rijden waarbij ik dacht, nu wel gas houden anders kom ik meteen al vast te staan! … maar ja en dan. Sturen had geen zin meer, de auto en het pad besloten zelf wel waar de wielen zouden rijden, dus maar gas gehouden en op hoop van zegen.
Verderop was het iets minder modderig en kon ik gelukkig stilstaan. Dus ben eerst maar eens uitgestapt en gekeken of alles in orde was. Dat was het gelukkig. Dus maar even lopend bekeken hoe de weg er uit zou gaan zien als ik verder zou gaan rijden. … Dat bleek een stukje heftiger te worden, nog meer water op de weg, en precies tussen twee moeras achtige meertje in, wat naar beneden afliep. Maar ja, keren… de weg is voor een camperbusje smal en met veel kleine boompjes/ struiken. Maar een andere optie zag ik ook niet, dus heb voorzichtig aan gekeerd, op twee verschillende plekken getracht te keren, waarbij ik bij de tweede dacht, breder gaat de weg niet worden, dus het moet maar zoals het gaat. Na een kwartiertje is het gelukt, ben blij met de treeplanken aan de achterzijde, die konden de bosjes mooi plat drukken waardoor ik iets meer ruimte kreeg. En de rest is geschiedenis, zie instagram.
Shoutout voor Wouter, we hebben de kastjes stevig genoeg gemaakt, op de terugweg wou ik zeker weten dat ik niet alsnog vast zou komen te zitten, dus alles in de kastjes heeft alle kanten van de kast gezien, maar ze leven nog!
Op zoek naar een nieuw onderkomen! Een verharde plek is het geworden langs een fjord. Daar heb ik nog een dagje extra gestaan om daarna door te reizen naar Alta, waar ik op de heenreis ook heb verbleven. Alleen dit keer niet op de camping maar een andere plekje. Maar de reden voor mijn bezoek aan Alta was een restaurant van de Sami, de rendier herders. Die blijken heerlijk te smaken! De nacht ervoor liep er nog een groepje rond de camper en zo ligt er één op je bord! Een aanrader mocht je in Noorwegen op bezoek zijn.
Merk wel dat ik best vaker zou moeten schrijven. Omdat de laptop een backup maakt van de gemaakte foto’s en filmpjes door de verschillende apparaten, typ ik even op de laptop, zonder internet en in MS-Word. Maar heb al een pagina vol geschreven. En dan ben ik nog maar op de helft van de week! Zal de komende twee wandelingen in een afzonderlijke bericht plaatsen. Blijft het een beetje overzichtelijker. Week 3 word vervolgd.